صفات توبی چیست؟
فعل be پرکاربردترین فعل زبان انگلیسی است. این فعل از معدود فعل‌هایی است که صرف می‌شود. فعل be به معنای “بودن” است و فعلی اسنادی یا linking verb محسوب می‌شود، یعنی بعدش باید یک اسم (subject) بیاید ولی آن اسم، مفعول (object) نیست و مسند (complements) نام دارد، مثلا “من معلم هستم” (در این جمله “معلم” مسند است نه مفعول). ابتدا با ساختارها و صرف این فعل آشنا می‌شویم. در جدول زیر تمام ساختارهای این فعل آمده است:
am : هستم
is : هست
are : هستند
فعل be در الگوهای زیر در جمله به کار می‌رود: 1. همراه با یک اسم. مسند فعل اسنادی be می‌تواند یک اسم باشد، مثلا:
My mother is a teacher.
مادر من معلم است.
2. همراه با یک صفت. مسند فعل اسنادی be می‌تواند یک صفت باشد، مثلا:
This soup is tasty.
این سوپ خوشمزه است.
3. همراه با مصدر ing برای ساختن زمان استمراری. وقتی بعد از فعل be مصدر ing بیاید زمان گذشته استمراری ساخته می‌شود، مثلا:
Everything was wet. It had been raining for hours.
همه چیز خیس بود. ساعت‌ها باران باریده بود.
4. همراه با شکل سوم فعل past participle. وقتی بعد از فعل be شکل سوم فعل بیاید فعل مجهول passive ساخته می‌شود، مثلا:
John and his wife are from Manchester.
"جان" و همسرش اهل منچستر هستند.